Kennismaking

Een eerste beeld van het gezin, zodat jullie een beetje weten met wie ik elke dag te maken heb.
Laten we beginnen met vader Nacho. Hij werkt over het algemeen thuis, dus in de woonkamer heeft hij een werkhoekje. Als hij terugkomt van de kinderen naar school brengen verdwijnt hij dus meestal. Vooral Nachito (zijn zoon Nacho dus) is helemaal weg van hem. Hij helpt vaak met kiezen wat de kinderen 's avonds voorgeschoteld krijgen en brengt Nacho meestal ook naar bed.
Dan moeder Manuela. Ze werkt in een kledingwinkel in het centrum van Jerez, iedere dag tussen 10 en 14 en soms ook in de avond. Op zaterdag ook, maar dan altijd alleen in de morgen. Een echte kletstante, dus altijd wel in voor een praatje. Als ze eenmaal ratelt komt er geen eind meer aan, maar wel heel gezellig.
Dan de oudste, Ana. zij is 11 en dus al aardig zelfstandig. Waar Jimena en Nacho in veel dingen nog hulp nodig hebben, vraag ik Ana soms om hulp. Dit gebruikt ze ook wel om te moederen en te bazen over haar broertje en zusje, waar ik minder fan van ben. Ik help haar wel eens met huiswerk, met leren en engelse dingen uitleggen, maar niet te veel, want ze is behoorlijk slim. Ana houd er enorm van om mensen te omhelzen, dus hangt geregeld aan me.
Jimena is met 8 jaar de middelste. Net als haar moeder is ze een echte kletser, dus de grootste begeleiding die ze nodig heeft is vertellen dat ze op moet schieten. Ze heeft het ook altijd koud, dus na het bad, vraagt ze standaard of de verwarming aan mag. Jimena heeft vooral omhelzingen nodig als ze weer eens van streek is.
Nacho, vernoemd naar zijn vader dus om verwarring te voorkomen vaak Nachito genoemd (verkleinwoord van Nacho), is de jongste met zijn 7 lentes. Een schat van een jochie, alhoewel hij zijn oren wat vaker open moet zetten, want luisteren vind hij lastig. Met zijn zus boven hem is het natuurlijk geregeld heibel, alhoewel ze nooit echt gemeen zijn. Is goed in sporten en houd op zijn tijd ook wel van een knuffel. Het lekkerst vind hij het, als hij in bed ligt om je hand te pakken en daar dan gewoon mee te liggen. Huiswerk is een doorn in zijn oog en daardoor dus ook in het mijne...
Als laatste Drake, de jonge zwarte labrador. Een speelse hond die een beetje aan Mango doet denken, alleen dan zonder opvoeding. Hij bijt nog veel en heeft 's nachts moeite om van dingen af te blijven, wat hem dan een pak slaag oplevert, of als het heel erg is zelfs wat schoppen. Want ze gaan hier wat anders om met hun honden. Hier zal je geen stille tocht voor een dier tegenkomen...